هنر رزمی هاپکیدو
هنر رزمی هاپکیدو که از کشور کره جنوبی به وجود آمده به عنوان یک هنر اصیل به جهان معرفی شده است. این هنر رزمی تاریخچه‌ی بسیار طولانی دارد. این ورزش گونه‌ای دفاع شخصی است. هنررزمی هاپکیدو از سه کلمه تشکیل شده است که عبارتند است از:
هاپ: هماهنگی با نیروی حریف یعنی اگرحریف به هرشکلی حمله ور شد می‌توان از نیروی او برعلیه خودش استفاده کرد.
کی: به معنای قدرت ویا نیرو.
دو: به معنی روش یا راه.
واژه‌ی «کی» از ریشه‌ی چینی چی نشأت گرفته و آن عبارت است از آنچه که موجود جاندار را از بی‌جان جدا می‌سازد. از برخی نظرات، چی اساسی‌ترین و اصلی‌ترین چیزی است که همه چیز از آن درست شده است. تفاوت بین موجودات در این نیست که دارای چی باشند یا نه، بلکه تفاوت آنها در اصولی است که تعیین می‌کند که چی در هر موجود چگونه سازماندهی شده و چگونه رفتار می‌کند.
تصور بر این است که کی به‌عنوان یک پدیده‌ی موجود عبارت است از انرژی یا چیزی که در داخل بدن جریان دارد. تاکنون، شواهد زیادی در این رابطه وجود نداشته ولی این به آن معنا نیست که کی وجود ندارد، مساله این است که هنوز شواهد لازم برای ثابت کردن آن به دست نیامده است.
تمرکز در هنر رزمی عبارت است از تمرکز تمام انرژی بدن در لحظه‌ای که یک تکنیک به خصوص، با هدف تماس پیدا می‌کند. این تمرکز انرژی در اثر ایجاد فشار و آزاد سازی در عضلات خاص، در زمان صحیح و همچنین خروج هوا از ریه‌ها در حالی که تکنیک تمام و به درستی اجرا می‌شود، به وجود می‌آید.
در حرکات رزمی، قدرت را به سرعت تبدیل می‌کنند، بنابراین هنگامی که ضربه مشت زده می‌شود، این حرکت به تدریج سرعت یافته و در لحظه تماس با هدف، حداکثر سرعت را به خود می‌گیرد. اگر در این لحظه تمام عضلات تحت فشار بوده و تمرکز داشته باشند، تمام نیروی بدن از سرعت به قدرت تبدیل خواهد شد.
هر کسی می‌تواند با استفاده از وزن بدن ضربه مشت یا لگد بزند. این نوع قدرت، نوعی است که همه افراد دارند و در موقعیت‌های روزمره به‌کار می‌رود و بسته به فیزیک بدن هر شخص متفاوت است. ولی نیرویی که در تمام تکنیک‌های هاپکیدو به کار می‌رود از ایجاد فشار در عضلات و آزاد سازی آن به وجود می‌آید و لذا بر وزن و اندازه‌ی بدن متکی نیست. هر کس، کوچک یا بزرگ اندام، امکان ایجاد نیرو و قدرت زیادی را دارد اگر یاد بگیرد که از بدن خود به طرز درست استفاده کند.
در صورت استفاده صحیح از بدن، شخص می‌تواند به نقطه‌ای برسد که در آن بدن می‌تواند به حداکثر بازدهی برای اجرای هر تکنیکی برسد. این نباید با آنچه که شخص فکر می‌کند که بازدهی حداکثر است، اشتباه گرفته شود. انعطاف‌پذیری جهت بدست آوردن حداکثر کشش و انقباض در تمام گروه‌های عضلانی که در حرکات گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند، از اهمیت زیادی برخوردار است، هر چقدر مسافتی که یک عضله هنگام انقباض و انبساط طی می‌کند بیشتر باشد، سرعت بیشتر شده و در نتیجه قدرت در تکنیک افزایش می‌یابد.
در نتیجه نام هاپکیدو به معنی "پیوستن راه انرژی" است و مفهوم آن را می‌توان به صورت "راه هماهنگ‌سازی انرژی درونی" بیان کرد. تاریخ هاپکیدو تا اندازه‌ای نامشخص است ولی منابع کره‌ای آن را به دو نفر کره‌ای به نام‌های «چوی یونگ سول» و «جی هان جِی» نسبت می‌‌دهند. هاپکیدو یکی از سبک‌های پرطرفدار ورزش‌های رزمی در ایران است.
این ورزش رزمی شامل موارد زیر است:
• ضربات دست و پا
• دفاع شخصی پلیسی و قفل مفاصل
• مبارزات که شامل ضربات دست و پا و قفل مفاصل می‌‌باشد
• سلاح‌های سرد
• افت‌ها وحرکات آکروباتیک
• حرکات تنفسی
• انواع مبارزات:
1. فول هاپکیدو
2. سمی هاپکیدو
3. کرابلینک(دفاع شخصی)
4. سلاح سرد
بسیاری بر این باورند که هاپکیدو با داشتن تکنیک‌های دفاع شخصی پیشرفته نسبت به سبک‌های دیگر برتری دارد. دفاع شخصی در هاپکیدو به معنای آن نیست که اگر حریف یک ضربه زد هاپکیدوکار سریع دفاع کرده و جواب اورا با ضربه بدهد، بلکه با رد کردن ضربه‌ی حریف و جابه‌جایی سریع و گرفتن مشت و یا لگد او تکنیک را اجرا می‌نماید.
بیشتر دفاع شخصی برروی نقاط عصبی و حساس بدن حریف زده می‌شود زیرا در بدن انسان نقاط کشنده و حساس بسیار زیاد است و باید هنگام تمرین مواظب حرکات خود و یا حریف باشیم.
این هنر رزمی هم اکنون در دانشگاه‌های نظامی ایران و در یگان ویژه‌ی پلیس در حال آموزش داده می‌شود و تمامی مسئولان از این هنر رزمی در ایران استقبال نموده‌اند.